Eind oktober zaten Martine Vis, Bert Brussen en Ingeborg Beugel bij Pauw en Witteman aan tafel om te discussiëren over dreigtweets. Aanleiding waren de 200 bedreigingen die iedere dag via Twitter verzonden worden en de Nederlandse politie natrekt. Tijdens de uitzending spuwde onverwachts fotograaf Erwin Olaf zijn gal uit over Bert Brussen. In zijn GeenStijl tijd had Brussen zich schuldig gemaakt aan belediging en aanzetten tot homohaat. Het was spannende maar ook ongemakkelijke televisie. Brussen was die avond het lijdend voorwerp, pas een dag later verweerde hij zich op zijn weblog.
Recentelijk schreef ik het artikel “Het fenomeen #selfie” waarin ik stelde dat selfies de overgang van een schrift- naar een beeldcultuur weerspiegelen. Een beeld zegt immers meer dan duizend woorden. Als Twitter berichten van 140 karakters zoveel los kunnen maken, wat moeten beelden dan niet voor een impact hebben?
The Knockout Game
Voor een kleine maand terug besteedde een Amerikaanse televisiezender aandacht aan het fenomeen “Knockout”, hetgeen ook wel bekend staat als “Knockout King” of “The Knockout Game”. De regels van het spel zijn uitermate simpel. Een nietsvermoedende voorbijganger moet in een keer knockout geslagen worden. Meerdere mensen zijn inmiddels gestorven aan de gevolgen van dit gewelddadige spel. Het spel bestaat al jaren, maar krijgt nu opeens weer volop de aandacht. Het spel wordt zelfs bestempeld als een nationaal fenomeen.
In de Amerikaanse media worden vergelijkingen getrokken met het boek “A Clockwork Orange” van auteur Anthony Burgess waarin een jeugdbende dood en verderf zaait. Hun idee van een leuke avond bestaat uit vechtpartijen, een dronken zwerver schoppen, joyriding, diefstal, overvallen en verkrachting. Het boek dat gepubliceerd is in 1962 geeft Burgess zijn visie weer van een toekomstig Engeland. Zijn dystopisch toekomstbeeld zit niet veraf van de werkelijkheid. Vorig jaar werd Engeland opgeschrikt door een video waarin te zien is hoe een man een weerloze vrouw tegen de grond aan slaat. De 34-jarige dader Michael Ayode kon gelukkig door de camerabeelden geïdentificeerd en opgepakt worden. Voor de rechter verklaarde hij dat zijn slachtoffer “geen aardig gezicht had”.
White Girl Bleed A Lot
In september 2012 werd het boek “White Girl Bleed a Lot: the Return of Racial Violence to America” gepubliceerd. In dit non-fictie boek beschrijft auteur Colin Flaherty hoe zwarte groeperingen via zogeheten “flash mobs” in het openbaar blanke mensen aanvallen. “Polar bear hunting” wordt dit ook wel genoemd. Hij spreekt van een patroon, een epidemie waar de Amerikaanse media doelbewust geen aandacht aan besteden. Alhoewel Flaherty en zijn werk als controversieel worden beschouwd, staat op zijn website een afschrikwekkende videolijst van 100 voorvallen waarin blanken ten prooi vallen aan gewelddadigheden door deze groeperingen.
Russische extremisten verspreiden haat via social media
Al eerder schreef ik op Frankwatching een artikel over hoe een groep Russiche neonazi’s via de hashtags “Occupy Pedophilyaj” en “Occupy Gerontilyaj” openlijk op homofielen, lesbiennes, biseksuelen en transseksuelen jaagt. Via de inzet van sociale netwerken, worden seksafspraken gemaakt. Bij aankomst op de afgesproken plek worden de tieners echter onaangenaam verrast. Ze worden opgewacht door meerdere mensen die het slachtoffer onderwerpen aan een uiterst onaangenaam verhoor, waar vaak fysieke intimidatie en marteling bij komt kijken.
Deze week werd ik opgeschrikt door een artikel waarin werd beschreven hoe de 20-jarige Zuid Afrikaanse student David Smith het slachtoffer werd van zo’n neo-nazi groep. In een onthutsende half uur durende video is te zien hoe hij onvrijwillig in een badkuip zit. Zijn ontvoerders scheren zijn hoofd in een omgekeerde mohawk, verven het geschoren deel groen, mishandelen hem met een watermeloen en vernederen hem door Smith orale seks te laten simuleren met een bierflesje.
Kantelpunt of niet
Bert Brussen heeft een tijd lang onder onder het pseudoniem LucasDeLinksel*l artikelen op GeenStijl gepubliceerd. Uit die periode stamt zijn Eerste Wet van Lucas. Deze wet houdt in dat 80% van de mensen die reageren op websites niets zinnigs te zeggen hebben. In Brussens eigen woorden: “tachtig procent van de reaguurders zijn mongolen”. In 2008 heeft Brussen zijn stelling nog eens aangepast. De nieuwe stelling luidt nu: “90% van de reaguurders is idioot. Van die reaguurders is een klein aantal serieus levensgevaarlijk en ernstig gestoord.”
Deze week werd de Amerikaanse anti-semitische blanke suprematie Craig Cobb tijdens een live televisie uitzending geconfronteerd met de uitslag van zijn DNA onderzoek. Uit de bevindingen blijkt dat hij 14 procent Afrikaans bloed in zich heeft. Cobb veroordeelde deze uitslag als statische ruis.
Hopelijk neemt het percentage reaguurders dat als “serieus levensgevaarlijk en ernstig gestoord” wordt beschouwd de komende tijd af. Zijn ze slechts “statische ruis”. En worden deze video’s waarin tot haat wordt opgeroepen geen wereldwijde epidemie.
