In het boek “Built to Change” hebben de auteurs Edward Lawler, Chris Worley en Jerry Porras de Fortune 1000 lijst geanalyseerd. Deze opsomming bevat de duizend grootste Amerikaanse bedrijven gerangschikt op basis van inkomsten. Uit het onderzoek van beide heren blijkt dat in de periode van 1973 tot 1983 in totaal 35 procent van de bedrijven in de top 20 nieuw zijn. In de daaropvolgende periode van wederom tien jaar neemt dit percentage toe tot 45 procent. Van 1993 tot 2003 stijgt dit percentage zelfs tot 60 procent. In de loop der tijd neemt het percentage van nieuwe bedrijven in de top 20 dus toe. De wisseling van de wacht is groot. In het boek stellen de auteurs een belangrijke vraag: “Any bets as to where it will be between 2003 and 2013?”
In het artikel “Big Business … The End is Near” op de Forbes website wordt een antwoord op deze vraag gegeven. Als bovenstaande trend zich doorzet, dan zullen tussen 2003 en 2013 meer dan 70 procent uit de lijst van de Fortune 1000 bedrijven verdwijnen. Dit impliceert dat meer dan 75 procent van de “captains of industry” van hun troon valt.
Software eet de Fortune 500 bedrijven op
Gabriel Weinberg, de oprichter van zoekmachine DuckDuckGo, stelt in zijn blogpost “Software is eating the Fortune 500” het volgende:
“We should eventually be seeing bigger companies form and rise faster and faster over time. Not only should they pick off huge incumbents, but they should also pick off each other in faster waves.”
In de nabije toekomst zullen nieuwe bedrijven ontstaan die binnen een mum van tijd een enorme groei behalen en daardoor de positie van gevestigde organisaties ondermijnen. Om bovenstaande stelling te bewijzen heeft Weinberg naar de Fortune 500 lijst gekeken sinds het jaar 1955. Uit zijn onderzoek blijkt dat er inderdaad een versnelde wisseling van de wacht plaats vindt. Bedrijven komen steeds minder vaak jaren achtereen op deze lijst voor. Na een paar jaar verdwijnen de meeste bedrijven al weer van deze lijst en wordt hun plek ingenomen door een ander. Weinberg verwacht dat snel het punt bereikt wordt dat slechts 200 bedrijven uit de Fortune 500 lijst er ook 5 jaar geleden al opstonden.
Levensduur van bedrijven neemt af
Een zelfde trend is waar te nemen in de S&P 500, de beursindex van de Verenigde Staten, die het betrouwbaarste beeld geeft van de ontwikkelingen op de aandelenmarkt. De 500 grootste Amerikaanse bedrijven gemeten naar hun marktkapitalisatie zijn opgenomen in deze index, die samengesteld wordt door de kredietbeoordelaar Standard & Poor’s.
Onderzoek van Richard Foster, consultant bij het bedrijf Innosight, toont aan dat de gemiddelde levensduur van een bedrijf dat genoteerd is aan de S&P 500 enorm is afgenomen. In 1958 was de gemiddelde levensduur van een bedrijf nog 61 jaar, in 1980 was deze gedaald tot 25 jaar en nu is deze nog maar 18 jaar. De voorspelling is dat deze in de komende jaren alleen nog maar meer zal afnemen en zelfs de 10 jaar zal benaderen. In nog geen honderd jaar is de levensduur van bedrijven dus met 83 procent afgenomen.
De digitale revolutie zet bedrijven voortdurend onder druk. Bedrijven moeten versneld veranderen om de exponentieel groeiende technologie te kunnen omarmen. Lees “Het managementprobleem van de 21ste eeuw” en “De moeder van alle disrupties” nog maar eens door. Het is Digitaal Darwinisme. Het is adapt or die!
