De korte film Noah is een van de juweeltjes van het Internationale Film Festival dat afgelopen week in Toronto plaats vond. Te zien is hoe Generatie Y leeft in een wereld van Facebook, Skype, Whatsapp en Chatroulette. In de 17 minuten durende film volgen we een periode uit het leven van hoofdrolspeler Noah. Door zijn ogen zien we het beeldscherm van zijn computer hetgeen de kijker een uiterst intieme blik geeft op de gedachten die zich in zijn hoofd vormen. Door de vele “Likes” van een onbekende man op de Facebook foto’s van zijn vriendin Amy vraagt Noah zich af of zijn vriendin vreemd gaat. Op aanraden van een vriend logt hij in op haar Facebook pagina om in haar inbox rond te snuffelen: “Have you lurked her texts?” De aan haar gerichte berichten bewegen Noah ertoe om haar status op die van vrijgezel te zetten. Tot slot zien we hoe Noah onder andere Chatroulette gebruikt om deze klap te boven te komen.
Het Facebook effect
In 2009 werd al onderzoek gedaan naar het effect van Facebook op relaties. Uit het rapport “More information than you ever wanted: does Facebook bring out the green-eyed monster of jealousy?” blijkt dat intensiever gebruik van Facebook leidt tot meer jaloezie bij de partner: “This effect may be the result of a feedback loop whereby using Facebook exposes people to often ambiguous information about their partner that they may not otherwise have access to and that this new information incites further Facebook use.” Dit effect komt volledig tot zijn recht in deze film. Ook zien we hoe eenzaam de hoofdpersoon is in zijn zoektocht naar begrip en medelijden. Hetgeen overeenkomt met de bevindingen uit het onderzoek “Facebook Use Predicts Declines in Subjective Well-Being in Young Adults” waaruit blijkt dat meer gebruik van Facebook leidt tot een negatief effect op iemands welzijn: des te meer tijd iemand op Facebook doorbrengt, des te eenzamer hij is. Hetgeen aansluit bij de theorie van het boek “Alone Together” van MIT professor Sherry Turkle. Russell Clayton, student Journalistiek aan de Universiteit van Missouri, zegt zelfs dat uit zijn onderzoek onder 205 Facebook gebruikers blijkt, dat Facebook een vernietigend effect heeft op ontluikende relaties.
De vergankelijkheid van sociale media
De film is gemaakt door Walter Woodman and Patrick Cederberg. Het was hun doel om een realistisch beeld te geven van hoe jongeren technologie gebruiken. In films zie je vaak hoe mensen op toetsenborden rammen om informatie uit hun internetverbinding te persen, hetgeen totaal niet overeenkomt met de werkelijkheid: “Characters slapping the keyboard really fast or Googling weird”. Een jaar geleden zijn de heren begonnen met het opnemen van de film. Tijdens het produceren viel hen op dat de tijdsbesteding aan bepaalde media, die in de film te zien zijn, alweer aan het afnemen was: “Probably if we wrote it two months from now there’d be completely different websites that we’d use. That’s just kind of the nature of apps and programs that we run. They have peaks and then they fall off.”
Versnelde verandering
Eens te meer maakt deze film duidelijk hoe drastisch onze samenleving in de afgelopen paar jaar veranderd is. Het hedendaagse leven speelt zich voor een groot deel af in een beeldscherm. We worden steeds meer toeschouwers van onze eigen beleving. De film is geen aanklacht tegen het gebruik van al deze technologie. Het is een document van de huidige tijdsgeest. De film is vooral ook een feest der herkenning. Berichten die voortdurend oppoppen. Van het ene scherm naar het andere scherm bewegen om maar niets te hoeven missen van hetgeen zich in de digitale werkelijkheid afspeelt. En als er dan een “echt” gesprek via Skype plaatsvindt, wordt de verveling onderdrukt door het kijken naar porno en het spelen van een game…
Geïnspireerd door: How a relationship dies on Facebook.
