“Treat your password like your toothbrush. Don’t let anybody else use it, and get a new one every six months”
Bovenstaande quote is afkomstig van Clifford Stoll, een astronoom en systeembeheerder, die in 1986 de Duitse hacker Markus Hess opspoorde. Hess gebruikte het netwerk van het laboratorium waarvoor Stoll werkte om binnen te dringen in militaire netwerken. De geheime documenten die Hess hier vond speelde hij door aan de Russen. In zijn speurtocht documenteerde Stoll alle activiteiten van de hacker. Zijn verhaal heeft hij uiteindelijk in 1989 opgetekend in het boek “The Cuckoo’s Egg”. Stoll’s ervaringen verleidden hem tot het maken van bovenstaande uitspraak. Zijn woorden maken eens te meer duidelijk hoe persoonlijk een wachtwoord is. Immers, je geeft je tandenborstel ook niet aan een wildvreemde om hem vervolgens weer zelf te gebruiken.
De digitalisering van de wereld heeft ervoor gezorgd dat je tegenwoordig wel heel veel “tandborstels” moet bezitten om online te bestaan. Variërend van een pincode voor je bankpas tot een cijfercombinatie om toegang te krijgen tot je smartphone tot het invullen van een gebruikersnaam en wachtwoord om de laatste Facebook berichten te bekijken. Uit een onderzoek uit 2011 blijkt dat een gemiddeld persoon 10 wachtwoorden per dag online gebruikt. En dan is nog maar de vraag hoe veilig deze wachtwoorden zijn. Vaak wordt een makkelijk te achterhalen wachtwoord gebruikt of, erger nog, mensen gebruiken hetzelfde wachtwoord voor verschillende online diensten.
Een centrale plek voor alle wachtwoorden
Inmiddels zijn er vele online diensten, zoals 1Password, KeePass, LastPass en DashLane, die functioneren als een digitale kluis waar gebruikers hun wachtwoorden met een gerust hart kunnen achterlaten. Iedere keer wanneer op een website moet worden ingelogd, verschijnt de password locker in beeld om deze taak al dan niet geautomatiseerd over te nemen. Een soortgelijke functionaliteit willen we gebruiken voor het verstrekken van toegang tot allerlei zaken. Denk bijvoorbeeld maar aan het slot op de deur, de fiets of op de auto, of denk aan de pinautomaat, maar ook aan toegang tot bepaalde kanalen of films op de televisie of het door een poortje van de douane lopen. Meerdere malen per dag moeten we ons identificeren; zou het niet makkelijk zijn wanneer we al deze mechanismen op een en dezelfde manier kunnen ontsluiten?
Het lichaam is de nieuwe digitale kluis
Op allerlei fronten wordt op dit moment hard gewerkt om bovenstaand scenario te bewerkstelligen. Opvallend is dat in veel gevallen teruggegrepen wordt naar delen van het menselijk lichaam. Zo demonstreerde Motorola voor een paar weken terug een zogenaamde wachtwoord pil. Een vitamine pil die een computer chip bevat waarmee het mogelijk is om een 18 bits signaal uit te zenden waarmee een individu zich kan identificeren. Google heeft onlangs een patent ingediend om gezichten op een unieke manier te herkennen. Normale gezichtsherkenningssoftware is eenvoudig te foppen door een portretfoto voor het oog van de camera te houden. Google heeft daarom een manier gevonden waarmee deze statische portretten worden doorbroken, simpelweg door een tong uit te steken of te knipogen: “at least one of a blink gesture, a wink gesture, an ocular movement, a smile gesture, a frown gesture, a tongue protrusion gesture, an open mouth gesture, an eyebrow movement, a forehead wrinkle gesture, and a nose wrinkle gesture.” Apple maakte vorige week bekend dat een vingerafdruk genoeg is om de nieuwe smartphone te ontsluiten. Apple’s Senior VP of Hardware Engineering, Dan Riccio, zegt hierover het volgende: “The fingerprint is one of the best passwords in the world. It’s always with you, and there’s no two alike.” Op deze nieuwe beveiligingsmethode is inmiddels het nodige commentaar gekomen.
Het meest mooie voorbeeld van hoe het aanmelden op een digitaal netwerk in de toekomst zal werken is afkomstig van Nymi. Het is een armband die dankzij een uniek algoritme de hartslag van je lichaam meet. Het resultaat van deze meting is net zoals een vingerafdruk uniek voor iedere gebruiker. Onderstaande video waarin de Nymi wordt gedemonstreerd laat een aantal scenario’s zien waarin zo’n armband de identificering van de gebruiker overneemt. Varierend van het openen van je auto tot het betalen van je koffie en het personaliseren van je hotelkamer.
Een wereld van mogelijkheden opent zich wanneer het bioritme van je lichaam wordt gebruikt in allerlei digitale contexten. Of zoals Nymi het zelf zegt: “Put your heart into it. With every beat of your heart, the Nymi unlocks a world of possibilities.” Het is ook een uitstekend voorbeeld van de toekomst van wearable computing. De complexiteit van het aanmelden op een digitale omgeving verdwijnt volledig naar de achtergrond door wearable tech in te zetten. Technologie wordt onzichtbaar. Technologie wordt intiem. En dit verbetert de mens op allerlei fronten.
—
Bovenstaande ontwikkeling is onderwerp van het nieuwe trendrapport “Wearable Computing & Augmented Humanity” dat in januari 2014 verschijnt. Mocht je hier meer over willen weten, volg dan het Flipboard met dezelfde naam.
