Amber Case is van beroep cyborg-antropologe. Zij onderzoekt de manier waarop mensen en techniek op elkaar inwerken en samen evolueren. Kris Krug van het tijdschrift Fast Company omschreef Case ooit als volgt: “She’s a digital native. She’s from the future. She’s come back to help us figure out how to think.” In een interview met Technocult legt Case uit hoe de mens haar eigen evolutie heeft geëxternaliseerd door het maken van allerlei gereedschappen. Het gebruik van hulpmiddelen heeft met name invloed gehad op de fysieke aspecten van de menselijke ontwikkeling. Met de computer is dit anders. Computers zijn geen interface van de fysieke manifestatie van de mens, maar een intermediar van het geestelijke bewustzijn.
In een recent onderzoek “Millennials will benefit and suffer due to their hyperconnected lives” van het Pew Research Center werd Case ondervraagd over de gevolgen van moderne technologiëen op onze hersenen. Het belangrijkste effect volgens haar is dat onze herinneringen aan het veranderen zijn: “Memories are becoming hyperlinks to information triggered by keywords and URLs. We are becoming ‘persistent paleontologists’ of our own external memories, as our brains are storing the keywords to get back to those memories and not the full memories themselves.”
Bovenstaande uitspraak van Amber Case komt overeen met de resultaten van een viertal experimenten van Betsy Sparrow, Jenny Lio en Daniel Wegner. In juli 2011 publiceerden zij in Science Magazine gezamenlijk hun bevindingen in een rapport met als titel “Google Effects on Memory: Cognitive Consequences of Having Information at Our Fingertips”. Met slechts een vingerbeweging hebben we dankzij het Internet toegang tot een inmense zee van informatie. Niet langer zijn we verplicht om kostbare inspanningen te verrichten teneinde de benodigde informatie te vinden. We Googlen, Facebooken en WhatsApp-en om kosteloos en razendsnel kant en klare informatiebrokken tot ons te nemen.
Volgens de studie zijn we zo afhankelijk van Internet geworden, dat het de wijze waarop ons geheugen functioneert heeft aangepast. Uit het onderzoek blijkt een tweetal dingen. Allereerst zijn de testpersonen uit het onderzoek geneigd om direct terug te vallen op de antwoorden van online zoekmachines wanneer ze geconfronteerd werden met lastige vragen. Ten tweede blijkt dat de neiging om informatie te vergeten in plaats van zelf te herinneren groter is, wanneer men toegang heeft tot Internet. De locatie van de gevonden informatie wordt beter onthouden, dan de feitelijke informatie zelf. Het Internet is uitgegroeid tot een primaire vorm van externe of transactief geheugen, waar informatie collectief is opgeslagen buiten onszelf. Deze laatste bevinding leidde zelfs tot een eigen lemma “The Google Effect” in Wikipedia. Over het rapport zei Betsy Sparrow het volgende: “We’re not thoughtless empty-headed people who don’t have memories anymore. But we are becoming particularly adept at remembering where to go find things. And that’s kind of amazing.”
De kritiek op het onderzoek is dat hetzelfde fenomeen zich ook al voorgedaan kan hebben voordat Internet bestond, immers boeken en bibliotheken bevatten ook kennis die zich niet direct in onze hoofden bevindt. De reactie op deze kritiek is natuurlijk dat het Internet onmiddelijke toegang geeft tot informatie, terwijl dit bij boeken en bibliotheken natuurlijk niet zo is.
Met iedere klik en met iedere connectie die we maken komt het web meer en meer over ons te weten. Het web is ons collectieve geheugen. In haar TED-talk “We are all cyborgs now” roemt Amber Case deze manifestatie. We hoeven niet bang te zijn dat de machines het van ons over nemen. De machine helpt ons juist. De technologie verschuift naar de achtergrond, en geeft daarmee ruimte aan onze menselijkheid. “The most succesfull technology gets out of the way and helps us live our lives. And really, it ends up being more human than technology, because we’re co-creating each other all the time.”
Technologie geeft ons de mogelijkheid om ons op een totaal andere manier met elkaar te verbinden. Op een manier die voorheen niet mogelijk was. Tijd, ruimte en taal zijn niet langer onoverkomelijke barrières om met elkaar in contact te komen. Technologie geeft ons de kans om eindelijk mens te zijn!
Dit artikel is onderdeel van het project “The Post PC Era – Beyond Information At Your Fingertips”.
