Afgelopen vrijdag stelde Umair Haque een interessante QOTD (Question of the Day) op Twitter: “what’s the goal of business? let’s a do a qotd. you tell me, i rt.” Het leverde een stortvloed aan antwoorden op. Een van de mooiste antwoorden was afkomstig van Lloyd Fassett: “The purpose of business is to help us realize our humanity. Business serves us, not the other way around and time is our canvas.”

Het meest opvallende in deze stroom van antwoorden was dat statements als “geld verdienen” en “winst behalen” er niet of nauwelijks in voorkwamen. Bedrijven bestaan volgens de tweeps “om goed te doen”.

En dat is natuurlijk een interessant gedachtengoed. Auteurs als Don Tapscott, Clay Shirky en Chris Anderson toonden eerder al aan dat dankzij de digitalisering van de wereld medewerkers dermate efficient kunnen samenwerken dat de transactiekosten nul naderen. Het creeren van toegevoegde waarde is eenvoudig binnen sociale netwerken. Het regelt zich als het ware van zelf.

Het atomen tijdperk (de industriele revolutie) heeft een bedrijfsmodel ontwikkeld dat gekenmerkt wordt door sterke controle van bovenaf. Strakke coordinatie om het gehele produktieproces zo efficient mogelijk te laten verlopen. Het zo laag mogelijk houden van de kosten. De focus lag op het eindprodukt. Op het verdienen van geld.

Het bits tijdperk geeft ruimte aan een nieuw bedrijfsmodel, een genetwerkt model waarbij weinig tot geen controle is. Een zelfregulerend systeem waarbij de focus ligt op het proces en niet op het product. De (beleving van de) klant staat centraal. In het bits tijdperk speelt naast de klant ook nog een andere exogene factor een belangrijke rol, namelijk de aarde. De industriele revolutie heeft onze planeet uitgemolken. Het besef dringt langzaam door dat we dit tij moeten keren anders hebben onze kinderen straks geen toekomst meer. Het gaat niet zo zeer meer om het binnenhalen van zo hoog mogelijk winsten, maar om goed doen. Sociaal kapitaal speelt een grotere rol dan monetair kapitaal.

Be Sociable, Share!

•