Gisteren werd door een van mijn followers de vraag gesteld hoe ik aan al mijn informatie kom. Iedere dag weer verbaast hij zich over de continue stroom aan informatie die ik via mijn Twitter account de wereld in stuur. Waar haal ik in hemelsnaam de tijd vandaan? Heb ik nog wel tijd om uberhaupt te werken?
Ik heb hier over nagedacht. Voor mijn gevoel ben ik namelijk helemaal niet veel tijd kwijt bij het opsporen van interessante artikelen. Vroeger zat ik daadwerkelijk ettelijke uren achter mijn beeldscherm om maar zoveel mogelijk van het web tot mij te nemen. Ik moest bloed, zweet en tranen investeren om iets zinvols op te lepelen uit de krochten van het internet. Nu ben ik hier slechts een half uur per dag mee bezig. En ook niet dwangmatig of zo, maar gewoon omdat het web mij intrigeert. En dat wat ik vind deel ik met anderen. Waarom zou ik immers alles voor mijzelf houden?
Wat is er dan veranderd ten opzichte van vroeger? Serendipiteit is het antwoord op deze vraag. Volgens Wikipedia is serendipiteit “het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders.” En dat klopt als een bus. In ieder geval voor mij dan.
Vroeger gebruikte ik Google om iets te vinden. Een enkele zoekterm invullen en dan meerdere pagina’s aan zoekresultaten doorbladeren in de hoop antwoord te vinden op mijn vraag. Google gebruik ik echter steeds minder. Voor mij staat Google synoniem voor meer van hetzelfde. En dat prikkelt mijn nieuwsgiergheid niet langer. Ik val steeds meer terug op sociale media. Mijn netwerk attendeert mij op interessante informatie.
Google Reader en Twitter zijn voor mij essentiele tools om de pareltjes op te duiken. En hier hoef ik weinig moeite voor te doen. De informatie komt als het ware naar mij toe. Met Google Reader volg ik zo’n 200 blogs. En met Twitter volg ik zo’n 500 man. Het zijn blogs en mensen die ik interessant vind. Die in het verlengde van mijn interesses opereren. Vaak werken zij daadwerkelijk met de materie die mij zo prikkelen. Echte experts dus. Zij leveren mij een continue stroom aan informatie waarin ik mij op ieder moment van de dag in kan laten onderdompelen.
Dankzij sociale tools is er een compleet nieuwe wereld voor mij open gegaan. Niet langer navelstaren, maar veel verder kijken dan mijn neus lang is. En daarboven op onderhoud ik ook nog eens allerlei contacten met mensen die ik anders nooit had leren kennen.
Toeval of niet?
Voor geinteresseerden rondom serendipiteit, sla ook de volgende bronnen er eens op na:
1. Presentatie van Chris Brogan over “The Serendipty Engine”
2. Artikel van Neil Perkin over “Data and Discovery”
3. Artikel van Tim Malbon over “Serendipity…WTF?”
4. Artikel in de New York Times: “The Endangered Joy of Serendipity“
Sander, ik krijg precies dezelfde vragen als die jij krijgt. Het ‘waar haal je in vredesnaam de tijd vandaan?’ is voor ons een merkwaardige vraag. De ‘ROI’ als je dat zo wilt noemen is zo bijzonder gunstig dat de vraag beter teruggesteld kan worden ‘Hoe komt het dat je zo weinig uit die nieuwe middelen haalt?’. De 1e vraag wordt ook het meest gesteld door mensen die het niet gebruiken of niet goed begrijpen. Het is hetzelfde als dat je een scientist of researcher zou vragen, waar haal je de tijd vandaan om dat kankeronderzoek te doen. Volslagen zinloos. De sociale ROI is fenomenaal, ik breng veel en krijg daar nog veel meer voor terug. Een inspiriation overload. Wat een genot! En jij bedankt voor je bijdragen hier, ik heb naast tweetdeck ook jouw site bijna altijd openstaan 😉
Arthur,
Wij zijn nog steeds gewend om te denken in oude termen. Sociale media proberen we ook te meten in geld / transacties.
En een van de dingen die we nu geleerd hebben is hoe we nu juist niet te veel moeten hangen op transacties, maar veel meer op relaties.
Sociale ROI laat zich volgens mij ook uitdrukken in het aantal mensen dat je kunt bereiken middels een blogposting, een tweet. Dit hoeft niet direct in klinkende munt uitbetaald te worden.
Als ik met een tweet drie followers kan bereiken die mijn tweet doorsturen binnen hun netwerk, dan is dit heel krachtig. En misschien laat dit zich ooit uitbetalen.
Ik moet hierbij denken aan Erwin Blom en de wijze waarop hij zijn laatste boek aan de man heeft gebracht.
Thx verder voor het feit dat je de website altijd open hebt staan. 😉
Pingback: » Bestaat serendipiteit nog wel?
Pingback: Bestaat serendipiteit nog wel? | Sander Duivestein