Toch nog even een update, na wat meer graven in de materie. Een quote uit het artikel triggerde mij: “Google.com has suddenly become the source for pages — not conversations, not the real time web.“. Er is dus een verschil tussen hetgeen Google doorzoekt (in de historie van het web) en hetgeen er realtime op het web gebeurt (in Twitter bijvoorbeeld). Een punt wat ik ook al probeerde te maken in mijn artikel: The New News.
Bovenstaand gegeven doet mij ook weer denken aan het laatste artikel Two Strands of Connectionsim van Kevin Kelly waarin hij een interessante grafiek laat zien over hoe sociale media en intelligent agents met elkaar verweven raken (ruim geinterpreteerd). Dit doet mij weer denken aan een gesprek wat ik afgelopen week op SSTIII had met Johan van der Kooij over Social Business Intelligence.
En ik ben ook nog steeds bezig in het boek Deamon. Apart hoe meerdere dingen soms tezamen komen.
binnen business intelligence is de discussie al jaren dat er alleen maar wordt teruggekeken, met een grote latency (soms wel een week). Realtime (of near-realtime) is vooral in de social networking context een interessant aspect, omdat de informatie zich hier met zo’n ontzettende snelheid kan verspreiden. De intelligent agents kunnen hier een rol in gaan krijgen om vanuit de optiek van damage control signalen te verspreiden richting mensen om ergens actie te ondernemen.
Als het gaat om de human interface weet ik het niet. Google heeft een belangrijke rol als single point of entry voor het web. Zal wel even duren voordat de massa hierin gaat switchen. Binnen BI is het near-realtime ook nog meer niche dan gemeengoed.